โอ้อาลัยใจหายเสียดายเอ๋ย | |||
ร้อยห้าสิบเอ็ดปีแล้วไม่มีเลย | ที่จะเคยได้ฟังอีกถ้อยสุนทร | ||
เมื่อพลัดพรากจากแดนดินสู่เมืองฟ้า | ท่านคงลาโลกเล่นเป็นอักษร | ||
เล่าเรื่องร้างห่างโลกเป็นคำกลอน | เช่นครั้งก่อนที่เคยเล่าทุกเช้าเย็น | ||
แดนสวรรค์เป็นเช่นไรใคร่รู้นัก | วิมานจักงามเพียงไหนท่านคงเห็น | ||
เทียบธานีศรีอยุธย์พิสุทธิ์เป็น | จะเฉกเช่นหรือแตกต่างกันอย่างไร | ||
เรื่องกินอยู่เป็นอย่างไรท่านอาลักษณ์ | อีกเรื่องรักเรื่องเล่นเป็นไฉน | ||
เหล่านางฟ้าที่ว่างามงามปานใด | จะเปรียบได้เท่ากี่นางในนครา | ||
แสนเสียดายไม่ได้ฟังสำนวนซึ่ง | สุนทรภู่รำพึงเรื่องเมืองเวหา | ||
เล่าเรื่องร้อยเรียงพจน์รจนา | นิราศคราสู่สวรรค์ชั้นตรัยตรึงส์ ฯ |
(เขียน ก่อน 2006-07-20)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น